CD197 (CCR7) Antijeni

CD197 (CCR7), yedi transmembran reseptörüne sahip G protein ile birleştirilmiş reseptörlerdir (GPCR). CCL19 ve CCL21’i bağlar. CCR7 ve ligandları doğal ve kazanılmış bağışıklığı T hücreleri ve dendritik hücreler arasındaki etkileşimler üzerindeki etkileri yoluyla bağlarlar. Kemokin reseptörü CCR7, naif olan T hücrelerinin ve düzenleyici T hücrelerinin sekonder lenfoid organlarda yuvalanmasında ve dendritik hücrelerin aferent lenfatik damarlara taşınmasında çok önemli bir rol oynar. Naif T hücreleri CCL21’i eksprese eden yüksek endotelyal venüller yoluyla lenf düğümüne girerler. Dendritik hücreler ve makrofajlar lenf düğümüne aferent lenf bezleri yoluyla girer. T hücresi bölgesinde T hücreleri ve dendritik hücrelerin karşılaşması CCR7'ye bağlıdır. Ek olarak, immünolojik izleme sırasında B lenfositleri ikincil lenfoid organlarda B hücresi açısından zengin bölümler (foliküller veya B bölgeleri) arasında tekrar dolaşır ve antijeni ararlar. Antijen bağlanmasından sonra, B hücreleri T-yardımcı hücrelerle etkileşime girmek için B ve T bölgelerinin sınırına gider; B hücresinin bu şekilde taşınması CCR7 ve ligandları tarafından yönlendirilir. CCR7-pozitif kanser hücresi ekspresyonu lenf nodu metastazı ile ilişkilendirilmiştir. T hücreleri, B hücreleri ve DC'leri ikincil lenfoid organlardaki fonksiyonel mikro çevreleri oluşturmak üzere bir araya getirerek, CCR7 antijene özgü bir immün yanıtı başlatmak için önemli bir yuvalanma reseptörü ve önemli bir düzenleyici olarak tanımlanmıştır.